Γιατί το παιδί μου είναι συνεχώς άρρωστο;.
Πολύ συχνά σε συζητήσεις με γονείς ακούγονται σχόλια όπως "το παιδί αρρωσταίνει συχνά" ή ¨είναι συνέχεια άρρωστο" ή " είμαστε συνεχώς με αντιβίωση" ή " το παιδί είναι συνεχώς μπουκωμένο".
Τα κυριότερα -σχεδόν μόνιμα- συμπτώματα που έχουν τα παιδιά, ιδιαίτερα τους χειμερινούς μήνες, είναι
|
Οι γονείς φυσικά ανησυχούν, αλλά υπάρχει πάντα μία ή περισσότερες εξηγήσεις πίσω από αυτά τα συμπτώματα.1. Τα παιδιά ανταλλάσσουν ιώσεις ενώ παίζουν. Στον παιδικό σταθμό, στο σχολείο και στους παιδότοπους όπου τα παιδιά παίζουν και βρίσκονται σε στενή επαφή το ένα με το άλλο, αναπόφευκτα ανταλλάσουν ιούς και μικρόβια. Με αυτό τον τρόπο ανακυκλώνονται οι ιώσεις που κάνουν τον φυσιολογικό κύκλο τους σε κάθε παιδί με συμπτώματα ρινικών εκκρίσεων, πυρετού και βήχα, ενώ νοσεί το ένα μετά το άλλο.
2. Κατά τη διάρκεια αυτών των ιώσεων ο λεμφικός ιστός του τραχήλου αντιδρά και διογκώνεται. Στο λεμφικό ιστο περιλαμβάνονται οι γνωστές μας αμυγδαλές (παρίσθμιες αμυγδαλές), τα κρεατάκια (αδενοειδείς εκβλαστήσεις), καθώς και οι λεμφαδένες του τραχήλου. Όταν οι τελευταίοι διογκωθούν, μπορούν να ψηλαφηθούν σαν μικρά κινητά και ανώδυνα εξογκώματα στον τράχηλο του παιδιού. Όταν διογκώνονται τα "κρεατάκια", μειώνται ο χώρος που υπάρχει στο πίσω μέρος της μύτης και η ικανότητα του παιδιού να ανασάνει από τη μύτη. Στα μεσοδιαστήματα των ιώσεων, μικραίνει ο όγκος των αμυγδαλών και των αδενοειδών εκβλαστήσεων (κρεατάκια) και το παιδί ανασαίνει λίγο καλύτερα, για να χειροτερέψει μετά την επόμενη έκθεσή του σε άλλη ίωση.
3. Η ρινική κοιλότητα, ο ρινοφάρυγγας και ο φάρυγγας των παιδιών είναι ούτως ή άλλως μικρός και στενός, σε σχέση με ένα ενήλικα. Έτσι, μια διόγκωση των αδενοειδών εκβλαστήσεων και των αμυγδαλών ενός ενήλικα μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα ήπιας απόφραξης, ενώ η ίδια διόγκωση σε ένα παιδί θα προκαλέσει ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ απόφραξη με πολύ πιο έντονα συμπτώματα μπουκώματος, ροχαλητού και ρινικών εκκρίσεων.
4. Η ρινική κοιλότητα του ανθρώπου συνεχώς παράγει εκκρίσεις. Οι εκκρίσεις αυτές φυσιολογικά και συνεχώς κυλούν προς το πίσω μέρος της μύτης (ρινοφάρυγγας), στη συνέχεια στο πίσω μέρος του στόματος (στοματοφάρυγγας), μέχρι να φθάσουν στο κατώτερο σημείο του λαιμού και να καταλήξουν στο στομάχι μέσω της κατάποσης. Αν όμως υπάρχει απόφραξη ή στένωση στο πίσω μέρος της μύτης (ρινοφάρυγγας) από τα κρεατάκια (αδενοειδέις εκβλαστήσεις) τότε αυτές οι εκκρίσεις δε μπορούν να κυλήσουν προς τα πίσω με αποτέλεσμα να μένουν στο πίσω μέρος της μύτης. Αυτές στη συνέχεια, όταν η ποσότητά τους αυξηθεί, θα ακολουθήσουν δύο δρόμους:
Όλη αυτή η αλληλουχία γεγονότων γίνεται πιο έντονη σε περιόδους ιώσεων όχι μόνο λόγω της διόγκωσης των αδενοειδών (κρεατάκια) αλλά και λόγω της αυξημένης παραγωγής εκκρίσεων και βλέννης. |
Αυτά που περιγράψαμε πιο πάνω αφορούν την πλειοψηφία των παιδιών.
Ασφαλώς και υπάρχουν παιδιά που έχουν επιπλέον παράγοντες που επιδεινώνουν τα συμπτώματα όπως αλλεργική ρινίτιδα ή αλλεργικό βρογχικό άσθμα. Αποτελούν όμως μειοψηφία σε σχέση με τα υπόλοιπα. |
Η θεραπεία είναι απαραίτητηΤα παιδιά με τα συμπτώματα που περιγράψαμε πιο πάνω δυσκολεύονται στην καθημερινότητά τους, και θέλουν θεραπεία.
Δεν είναι σκοπός μας να αναφέρουμε τον τρόπο διάγνωσης και τους τρόπους θεραπείας, που είναι γνώσεις που απευθύνονται σε ιατρούς. Ενδεικτικά όμως μπορούμε να αναφέρουμε ότι είναι χρήσιμες οι ρινοπλύσεις με φυσιολογικό ορό και η χορήγηση ρινικών στεροειδών spray. Μόνο λίγα παιδιά βελτιώνονται από χρήση αντιισταμινικών φαρμάκων ή την περιστασιακή χρήση αντιβιοτικής αγωγής, και μόνο αν υπάρχει η υποψία μικροβιακής λοίμωξης.
Χειρουργική θεραπείαΌταν αποτύχουν οι συντηρητικές μέθοδοι, τότε υπάρχει η λύση της χειρουργικής επέμβασης που συνήθως λύνει το πρόβλημα του παιδιού για πάντα.
Η επέμβαση μπορεί να αφορά τα κρεατάκια (αδενοτομή), τις αμυγδαλές (αμυγδαλεκτομή) ή και τα δύο μαζί, ή ακόμα και κάποια μικροπαρέμβαση στα αυτιά του παιδιού (σωληνίσκοι αερισμού). |
Κάθε παιδί είναι διαφορετικό, έχει διαφορετικές ανάγκες και για το λόγο αυτό η χειρουργική θεραπεία εξατομικεύεται.